එපා වෙලා ඉන්නට එක තැනට වෙලා
මුහුදු හුළං අවු වැසි මට එපා වෙලා
ඉපදුනු දා පටන් මම මෙතනාටම වෙලා
හිටියේ කතාවට කවුරුත් එයිද කියා
ඇත දිගටම මා වැනි උන් තව පේළී
උන්ටත් කතන්දර ඇත කියනට මල්ලී
පුලුවන් වුනොත් මෙතනින් යනවිට මල්ලී
උන්ටත් කතා කරලා පලයං මල්ලී
පුංචි දරුවො නම් හැමදාමත් එනවා
උන්ගේ නැ‍ටුම් බලලා මම තු‍ටු වෙනවා
මටත් ඇවිද යන්නටනම් සිත් දෙනවා
දෙපා ගැට ගසා නැතිනම් මම යනවා
ගැහැණු මිනිස්සුන් එයි ඇති බෝ කට කාර
මුහුදේ සද්දේ පැරදෙයි උන්ගේ හඬට
තල් අත්තට බොරළු කැට වදිනා ලෙසට
ඉවසනු කෙලෙස උන්ගේ ඇති කච කචය
ඉඳහිට මහළු මිනිසුන් මා වෙත එනවා
ඈත මුහුදෙ රැළි ගනිමින් ලත වෙනවා
දිසාපති පුතුන් පු‍ටුවල වැජඹෙනවා
මහළු මව්පියන් මහමඟ ලත වෙනවා
සක්යා රොටරි පන්තිත් මෙහි තියෙන්නේ
පංති සල්ලි අඹ අන්නසි වී කන්නේ
පත්ත්නි මවුන් විලසින් ගෙදරින් එන්නේ
දහ අට සන්නි මෙහි විත් උන් නටන්නේ
හයි ෆයි කපල් හවසට රෑටත් එනවා
අද එක්කෙනෙක් හෙට තවෙකෙක් හා එනවා
සුරතේ වෙලී හෙමිහිට එහෙ මෙහෙ යනවා
ඇවිදින් එකම පෙම් බස් ටික මුමුණනවා
තනිකඩ එවුන් පැය ගනනක් මෙතනට වී
එහෙ මෙහෙ බලයි කරනට කිසි දෙයක් නැතී
අනේ මටත් කෙල්ලෙක් සිටියනම් සිතී
පුරුදු තනිකමෙන් ආපසු ගෙදර යතී
ජීවිත එපා වී සමහරු එනවා
හෙමින් සැරේ ගොස් මුහුදට බිලි වෙනවා
ඒවා හෙමි හෙමින් අමතක වී යනවා
තවත් දිනක් මේ ලෙසටම නිම වෙනවා
-අර්ජුන ප්‍රේමචන්ද්‍ර-
No comments:
Post a Comment
ඔබගේ අදහස්,යෝජනා,චෝදනා මෙතන ලියන්න.